Ποιος είναι ο ρόλος της ρήτρας αναπροσαρμογής και της τακτικής των παρόχων ενέργειας σε ό,τι αφορά την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που φτάνει στον καταναλωτή.

Οι τιμές της ενέργειας έχουν πάρει την ανιούσα, πνίγοντας τα νοικοκυριά που πασχίζουν να ανταπεξέλθουν στο δυσβάσταχτο πλέον κόστος της καθημερινότητας. Ενώ οι καταναλωτές προσπαθούν να περιορίσουν τα έξοδά τους για να μπορέσουν να πληρώσουν τους «φουσκωμένους» λογαριασμούς του ρεύματος, η αγορά ενέργειας φτάνει στα όριά της.

Ο δικηγόρος και εκπρόσωπος της ΕΚΠΟΙΖΩ Βίκτωρας Τσιαφούτης εξήγησε αναλυτικά στο Newsbomb.gr το πώς έφτασε η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στα ύψη, τον ρόλο της ρήτρας αναπροσαρμογής και την τακτική των παρόχων ενέργειας.

Ο κ. Τσιαφούτης έθεσε δύο βασικά ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι η ρήτρα αναπροσαρμογής εξ αρχής ήταν κατασκευασμένη με έναν αδιαφανή και πολύπλοκο τρόπο. Προσάρμοζε την τιμή της χρέωσης προμήθειας ενέργειας με βάση το Χρηματιστήριο Ενέργειας.

Η ρήτρα αναπροσαρμογής θεωρητικά, εάν μειωνόταν, το κόστος του προμηθευτή ενέργειας θα έπρεπε να μετακυλίεται στον καταναλωτή. Η δομή της όμως είναι τέτοια που ανέκαθεν αποκλειόταν το όφελος του καταναλωτή.

Ο κ. Τσιαφούτης, τονίζει ότι ένα πλαφόν που θα έθετε ένα όριο στην ανώτατη τιμή της ενέργειας θα λειτουργούσε καλύτερα, εφόσον πρόκειται για ένα κοινωνικό αγαθό, το οποίο κανονικά θα έπρεπε να κοστίζει ένα ελάχιστο ποσοστό από το εισόδημα του καταναλωτή.

Όπως είπε, η κυβέρνηση εισήγαγε με παράδοξο τρόπο τη ρύθμιση για αναστολή της ρήτρας αναπροσαρμογής για έναν χρόνο. Με την απόφαση αυτή οι προμηθευτές απέκτησαν το ελεύθερο να διαμορφώνουν την τιμή όπως θέλουν. Έτσι πλέον υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια και η τιμή του ρεύματος αυξήθηκε ακόμα περισσότερο.

Η ΕΚΠΟΙΖΩ προσέβαλε την ρύθμιση για τη ρήτρα αναπροσαρμογής και αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου.

Η κατάσταση χωρίς την ρήτρα αναπροσαρμογής έγινε πολύ χειρότερη, καθώς οι πάροχοι διαμορφώνουν τις τιμές αρκετά υψηλότερα συμπεριλαμβάνοντας στους λογαριασμούς και ένα «ασφάλιστρο κινδύνου» για το ρίσκο που παίρνουν.

Το δεύτερο ζήτημα, σύμφωνα με τον κ. Τσιαφούτη, είναι η εξάρτηση των τιμών της ενέργειας από το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος εξαρτάται, συγκεκριμένα, από το Χρηματιστήριο του Άμστερνταμ, όπου γίνονται οι δημοπρασίες για το φυσικό αέριο. Επομένως, η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας δεν αντιπροσωπεύει το κόστος για την παραγωγή της.

Το φυσικό αέριο δεν αποτελεί τη μοναδική μέθοδο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ωστόσο η αύξηση στην τιμή του επηρεάζει και τις πιο φθηνές μεθόδους παραγωγής ενέργειας. Ο κ. Τσιαφούτης εξηγεί ότι η δομή του χρηματιστηρίου είναι τέτοια που η πιο ακριβή μέθοδος επηρεάζει και τις πιο φθηνές. Συνεπώς, οι παραγωγοί ενέργειας έχουν υπερκέρδη.

Από την άλλη πλευρά, στην Ελλάδα η εξάρτηση από το χρηματιστήριο είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στις άλλες χώρες. Συγκεκριμένα, η τιμή που φτάνει στον Έλληνα καταναλωτή εξαρτάται από το χρηματιστήριο σε ποσοστό 100%, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που είναι γύρω στο 5%.

Γι’ αυτό το ζήτημα, ο κ. Τσιαφούτης προτείνει στους παρόχους να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους, κάτι που είναι απόλυτα εφικτό, όπως λέει. Περί αυτού οι κανόνες της Ε.Ε. είναι ελάχιστοι. Τονίζει, δε, ότι «ένα κοινωνικό αγαθό δεν μπορεί να εξαρτάται από το χρηματιστήριο».

Τέλος, σημειώνει ότι από την πλευρά του κράτους δεν υπήρχε ενθάρρυνση ή υποχρέωση προς τους προμηθευτές για να βρουν εναλλακτικές λύσεις, με αποτέλεσμα από την πλευρά των προμηθευτών να υπάρχει τεμπέλικη ανάπτυξη της αγοράς. Αυτό σημαίνει ότι επιλέγουν να προμηθευτούν ενέργεια από τον πιο ακριβό πωλητή, επειδή είναι πιο εύκολο.

Επίσης, υπενθυμίζεται ότι όλα τα χρηματιστήρια είναι επιρρεπή σε χειραγώγηση της αγοράς, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι ισχυροί.

ΠΗΓΗ