Νέα έρευνα στο Ιατρικό και Οδοντιατρικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο (TMDU) εξετάζει ένα νέο φάρμακο που μπορεί να μιμηθεί την άσκηση και να προωθήσει παρόμοιες με την γυμναστική αλλαγές στους μύες και στα οστά.

Η εργασία, με επικεφαλής τον καθηγητή Tomoki Nakashima, έχει δημοσιευτεί στο Bone Research.

Πιο δυνατοί μύες και οστά με ένα χάπι

Στη μελέτη, η ερευνητική ομάδα αναγνώρισε μια νέα ένωση που ονομάζεται Locamidazole (LAMZ) ως ένα πιθανό θεραπευτικό φάρμακο που μπορεί να προκαλέσει παρόμοια αποτελέσματα με την άσκηση.

Για να δοκιμάσουν τη νέα ένωση, οι ερευνητές χορήγησαν είτε 10mg/kg LAMZ από το στόμα μία φορά την ημέρα, 6mg/kg LAMZ με ένεση δύο φορές την ημέρα ή διάλυμα ελέγχου για 14 ημέρες σε αρσενικά ποντίκια.

Η χορήγηση του LAMZ από το στόμα και με ένεση έδειξε αλλαγές τόσο στους μυς όσο και στα οστά. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία είχαν ευρύτερες μυϊκές ίνες και αυξημένη μυϊκή δύναμη σε σύγκριση με τα ποντίκια που δεν είχαν λάβει LAMZ.

Η αντοχή μελετήθηκε χρησιμοποιώντας μια συσκευή διάδρομου, όπου τα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία με LAMZ ήταν λιγότερο κουρασμένα και έκαναν μεγαλύτερη απόσταση από τα ποντίκια που δεν έλαβαν θεραπεία.

Σε μια συνέντευξη στο Medical News Today, ο Δρ Τζόζεφ Γουάτσο, επίκουρος καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, εξήγησε:

«Προκαλεί τη σκέψη ότι ενώ οι αλλαγές στην απόσταση που διένυσαν τα ζώα ήταν μικρές (περίπου 2%), οι αυξήσεις στην προσαρμοσμένη μέγιστη μυϊκή δύναμη και το πλάτος των μυϊκών ινών ήταν αρκετά σημαντικές μετά από 14 ημέρες χορήγησης LAMZ”.
Πώς λειτουργεί το LAMZ;

Χρησιμοποιώντας γονιδιακή ανάλυση, οι ερευνητές έδειξαν ότι το LAMZ αύξησε τον αριθμό των μιτοχονδρίων —της δύναμης του κυττάρου— στα κύτταρα των μυών και των οστών. Παρατήρησαν μια αύξηση στην έκφραση του γονιδίου για το PGC-1 άλφα, μια πρωτεΐνη που είναι γνωστό ότι διατηρεί τα μυϊκά και οστικά κύτταρα και αυξάνει την παραγωγή μιτοχονδρίων.

«Το PCG1a αυξάνει τη βιογένεση των μιτοχονδρίων. Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του παράγοντα που προσδιόρισαν ως μιτοχονδριακή βιογένεση και είναι μια χαρακτηριστική φυσιολογική προσαρμογή της προπόνησης άσκησης», εξήγησε.

Για να κατανοήσουν περαιτέρω τη διαδικασία, οι ερευνητές χορήγησαν LAMZ από το στόμα σε ποντίκια, ενώ μπλόκαραν το PGC-1 alpha. Δεν βρήκαν καμία αύξηση στη μυϊκή δύναμη, υποδεικνύοντας τις επιδράσεις του LAMZ στους μυς και τα οστά μέσω του PGC-1 alpha.

Οι τρισδιάστατες εικόνες δειγμάτων οστών που δημιουργήθηκαν με χρήση Micro-CT έδειξαν αύξηση στο πάχος των οστών, την πυκνότητα και την περιεκτικότητα σε ορυκτά οστών, επιβεβαιώνοντας τα ευρήματα της κυτταρικής μελέτης για αυξημένο σχηματισμό και μείωση της οστικής απώλειας.

«Είμαστε στην ευχάριστη θέση να διαπιστώσουμε ότι τα ποντίκια που έλαβαν LAMZ εμφάνισαν μεγαλύτερο πλάτος μυϊκών ινών, μεγαλύτερη μέγιστη μυϊκή δύναμη, υψηλότερο ρυθμό σχηματισμού οστών και χαμηλότερη δραστηριότητα απορρόφησης οστού», σχολίασε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Takehito Ono .
Άσκηση ή φάρμακο;

Η μελέτη έδειξε ότι το LAMZ μπορεί να ενισχύσει τα οστά και τους μύες χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στους περιβάλλοντες ιστούς και μπορεί να λειτουργήσει ως θεραπευτικό φάρμακο αναζωογονώντας τους μυς και τα οστά μέσω του PGC-1α, μιμούμενο τη σωματική άσκηση.

Ο Δρ Watso συνόψισε τα ευρήματα:

«Το άρθρο παρέχει πειστικά στοιχεία σε ζώα για έναν παράγοντα με υψηλή δυνατότητα βελτίωσης της υγείας των οστών και των μυών. Όπως οι περισσότεροι παράγοντες που αξιολογούνται σε ζώα, το επόμενο βασικό ερώτημα είναι εάν αυτά τα ευρήματα θα μεταφραστούν και στους ανθρώπους. Φυσικά, χωρίς επιβλαβείς παρενέργειες που μπορεί να μην έχουν παρατηρηθεί στις μελέτες σε ζώα».

Προειδοποίησε ότι «θα είναι ένα επίπονο έργο να αναπτυχθεί ένα ελιξίριο υγείας για να αντικαταστήσει τα αναρίθμητα οφέλη της τακτικής σωματικής δραστηριότητας και άσκησης. Απαιτούνται συνεχείς προσπάθειες για τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης και της επιβάρυνσης από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν με την άσκηση».

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να είναι η ασφαλέστερη επιλογή από την άσκηση, αλλά όπου είναι δυνατόν, «η άσκηση θα πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα για όσους έχουν την ικανότητα να είναι σωματικά δραστήριοι», είπε ο Δρ Watso.

Παρόλα αυτά, «αξίζει ασφαλώς να συνεχίσουμε να εξετάζουμε ειδικούς πληθυσμιακούς παράγοντες κινδύνου και την παθοφυσιολογία για πιθανούς στόχους θεραπείας», πρόσθεσε.

ΠΗΓΗ