Υπήρξε πρωτοπόρος στον κόσμο της μόδας, δημιουργώντας ένα νέο στυλ που απελευθέρωσε τις γυναίκες από κορσέδες και δαντέλες, προσφέροντάς τους πουκάμισα και φαρδιά παντελόνια.

Η ίδια δανείστηκε για τα σχέδια της στοιχεία από την ανδρική μόδα, όπως τσέπες και τουίντ, και έσβησε τη μέση και το μπούστο για να δημιουργήσει ανδρόγυνες σιλουέτες.

«Τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από την ελευθερία του σώματος», είχε πει η ίδια κάποτε και με αυτά τα λόγια πορεύτηκε στη ζωή της.

Η Gabrielle Bonheur Chanel γεννήθηκε στη φτώχεια στις 19 Αυγούστου 1883 στο Saumur στη Γαλλία. Η μητέρα της Ζαν Ντεβόλ, πέθανε από φυµατίωση όταν αυτή ήταν σε µικρή ακόμη ηλικία και ο πατέρας της την εγκατέλειψε σε ορφανοτροφείο.

Μεγαλώνοντας εργάστηκε για μερικά χρόνια ως τραγουδίστρια σε καφέ και απέκτησε το παρατσούκλι της Coco ενώ αργότερα με την οικονομική βοήθεια του Arthur (“Boy”) Capel, άνοιξε ένα μαγαζί στο Deauville της Γαλλίας.

Η σχέση του Capel με τη Chanel ξεκίνησε το 1909 και ήταν εκείνος που χρηματοδότησε τα πρώτα καταστήματα της Chanel. Η σχέση τους κράτησε εννέα χρόνια ακόμη ενώ συνεχίστηκε και μετά τον γάμο του μέχρι το θάνατό του στα τέλη του 1919.

Η νεαρή σχεδιάστρια μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να προσελκύσει την προσοχή εύπορων γυναικών που αναζητούσαν άνετα ρούχα χωρίς κορσέδες.

Τα σχέδια της τόνιζαν την απλότητα και την άνεση και έφεραν επανάσταση στη βιομηχανία της μόδας.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920, οι βιομηχανίες Chanel άξιζαν εκατομμύρια και απασχολούσαν περισσότερους από 2.000 ανθρώπους.

Τα κομψά της ρούχα της ενέπνευσαν τις γυναίκες να εγκαταλείψουν τα άβολα ρούχα που κυριαρχούσαν στο ντύσιμο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Ανάμεσα στα κλασικά κομμάτια της είναι το κοστούμι Chanel, το καπιτονέ τσαντάκ με την αλυσίδα και το «μικρό μαύρο φόρεμα».

Η ίδια συνήθιζε να ντύνεται µε ανδρικά ρούχα.

Την άνοιξη του 1922 λάνσαρε το άρωμα Chanel No5 που κυκλοφορεί ακόμη και σήμερα. Μάλιστα προς το τέλος της δεκαετίας του ’50, η Mέριλιν Μονρό αποκάλυψε ότι το Chanel Νο.5 ήταν το αγαπημένο της άρωμά ενώ όταν ρωτήθηκε τι φορούσε στο κρεβάτι, αυτή απάντησε «δύο σταγόνες του Chanel Νο.5».

Η Chanel έφτιαξε τα κοστούμια για την Ζαν Μορό στις ταινίες Les Amants (1958) του Λουί Μαλ και Les liaisons dangereuses (1960) του Ροζέ Βαντίμ, αλλά και για την Ντελφίν Σερίγκ στο L’ Année dernière à Marienbad (1961) του Αλαίν Ρενέ, και για την Μισέλ Μοργκάν στο Le quai des brumes του Μαρσέλ Καρνέ (1938).

Μάλιστα το 1966 ανέλαβε να σχεδιάσει τα ταγέρ για τις Ελληνίδες αεροσυνοδούς της Ολυμπιακής αεροπορίας.

Στις 10 Ιανουαρίου 1971, η Chanel πέθανε στη σουίτα της στο Hôtel Ritz στο Παρίσι σε ηλικία 87 ετών.

ΠΗΓΗ