Ένας Χιώτης, ο γιός του γιατρού Γιώργη Χαλκιά, Σπύρος, βρίσκεται πίσω από νέο επικαιροποιημένο εμβόλιο του Covid.

Σχετική αναφορά γίνεται στο "Πρώτο θέμα" όπου δημοσιεύεται μια ενδιαφέρουσα αναφορά καθηγητών της Ιατρικής του ΕΚΠΑ, μεταξύ των οποίων και του πρύτανη κ. Δημόπουλου, σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε σε διεθνές έγκριτο ιατρικό περιοδικό, η οποία έγινε από ομάδα επιστημόνων της Moderna γύρω από τα νέα εμβόλια κατά του Covid.

Το ενδιαφέρον για μας είναι ότι επικεφαλής της μελέτης της Moderna είναι ο Χιώτης Σπύρος Χαλκιάς, ο γιος του Γιώργου Χαλκιά, που σήμερα είναι στέλεχος της Moderna στη Βοστόνη. 

Αναλυτικά στο "Πρώτο θέμα" αναφέρονται:

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης του Σπύρου Χαλκιά και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine με θέμα την ασφάλεια και την ανοσογονικότητα του δισθενούςεμβολίου mRNA-1273.214 (της Moderna).

Πρόκειται για μελέτη φάσης 2-3, στην οποία συγκρίθηκαν 50μgr του δισθενούς εμβολίου mRNA-1273.214 (25μgr του αγγελιαφόρου mRNA της ακίδας S του Wuhan-Hu-1 και 25μgr του Όμικρον BA.1) με την εγκεκριμένη αναμνηστική δόση του mRNA-1273. Στο πλαίσιο της μελέτης χορηγήθηκε τοεμβόλιο mRNA-1273.214 ή το mRNA-1273 ως δεύτερη αναμνηστική δόση σε άτομα που είχαν προηγουμένως λάβει μια αρχική σειρά εμβολίων δύο δόσεων mRNA-1273 των 100μgr και μία ενισχυτική δόση των 50μgr (τουλάχιστον 3 μήνες πριν). Οι πρωταρχικοί στόχοι της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η ασφάλεια και η ανοσογονικότητα του mRNA-1273.214 28 ημέρες μετά την ενισχυτική δόση.

Συνολικά, 437 από τους συμμετέχοντες έλαβαν 50μgr του εμβολίου mRNA-1273.214 ως δεύτερη ενισχυτική δόση, ενώ 377 συμμετέχοντες έλαβαν το mRNA-1273 ως δεύτερη ενισχυτική δόση. Ο διάμεσος χρόνος μεταξύ της πρώτης και τη δεύτερης ενισχυτικής δόσης ήταν παρόμοιος για το εμβόλιο mRNA-1273.214 (136 ημέρες) και για το mRNA-1273 (134 ημέρες). Στους συμμετέχοντες χωρίς προηγούμενη σοβαρή λοίμωξη αναπνευστικού από SARS-CoV-2, οι μέσοι γεωμετρικοί τίτλοι των εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι της μετάλλαξης Όμικρον BA.1 ήταν 2372,4 (95% διάστημα εμπιστοσύνης (CI), 2070,6 έως 2718,2) μετά την ενισχυτική δόση mRNA-1273.214 και 1473,5 (95% CI, 1270.8 έως 1708.4) μετά την ενισχυτική δόση mRNA-1273.

Παράλληλα, 50μgr του mRNA-1273.214 και 50μgr του mRNA-1273 προκάλεσαν γεωμετρικά ενδιάμεσους τίτλους 727,4 (95% CI 632,8 έως 836,1) και 492,1 (95% CI 431,1 έως 561,9) έναντι των Όμικρον BA.4 και BA.5 (BA.4/5), ενώ η ενισχυτική δόση του εμβολίου mRNA-1273.214 προκάλεσε υψηλότερες αντισωματικές αποκρίσεις έναντι πολλαπλών μεταλλάξεων (άλφα, βήτα, γάμμα και δέλτα) συγκριτικά με την ενισχυτική δόση mRNA-1273.
 

Τα δύο ενισχυτικά εμβόλια δεν είχαν διαφορές ως προς την ασφάλεια και τις αντιδράσεις υπερευαισθησίας. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου έναντι της COVID-19 δεν μελετήθηκε στη συγκεκριμένη μελέτη, ενώ σε μία διερευνητική μελέτη, νόσηση από τον ιό SARS-CoV-2 εμφάνισαν 11 συμμετέχοντες μετά την ενισχυτική δόση με το εμβόλιο mRNA-1273.214 και 9 συμμετέχοντες μετά την ενισχυτική δόση με το εμβόλιο mRNA-1273.

ΠΗΓΗ