Σημαντικές ανακατατάξεις αποτυπώνονται στην αρχική φάση επεξεργασίας των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ
Κοσµογονικές αλλαγές στον εκλογικό χάρτη της χώρας αποτυπώνουν τα πρώτα στάδια της επεξεργασίας της απογραφής του ελληνικού πληθυσµού που ολοκληρώθηκε πριν από µερικούς µήνες.

Με δεδοµένο ότι η χώρα θα οδηγηθεί στις κάλπες στο τέλος της άνοιξης του 2023, όπως έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός, τότε αυτοµάτως ενεργοποιείται το σενάριο της διεξαγωγής των δύο διαδοχικών εκλογικών αναµετρήσεων (αρχικά µε απλή αναλογική και στη συνέχεια µε τον νόµο Θεοδωρικάκου) µε τα στοιχεία της απογραφής του 2021 και όχι µε αυτά του 2011, όπως θα συνέβαινε, π.χ., αν η προσφυγή στη λαϊκή ετυµηγορία προκηρυσσόταν για το προσεχές φθινόπωρο.

Η παράµετρος αυτή υπαγορεύεται από τις σχετικές προβλέψεις του Συντάγµατος, σύµφωνα µε το οποίο η κυβέρνηση υποχρεούται να ενσωµατώσει τη νέα πραγµατικότητα που προκύπτει από την απογραφή στο κοµµάτι του υπολογισµού των εδρών ανά εκλογική περιφέρεια µέσα σ’ έναν χρόνο µετά την τελευταία απογραφική πράξη.

 Ως εκ τούτου, καθίσταται σαφές πως, αν δεν υπάρξει κάποιο σηµαντικό θεσµικό απρόοπτο ή παράθυρο, οι έδρες θα κατανεµηθούν µε βάση τα αριθµητικά στοιχεία της τελευταίας καταµέτρησης του ελληνικού πληθυσµού

Ενα σηµείο, ωστόσο, που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, είναι το γεγονός ότι η εικόνα αυτή δεν θα είναι η οριστική, καθώς µέχρι τον ∆εκέµβριο, οπότε και, σύµφωνα µε πληροφορίες, θα ολοκληρωθούν οι σχετικές αναλύσεις από την ΕΛ.ΣΤΑΤ., ενδέχεται να προκύψουν µικρότερες ή µεγαλύτερες ανακατατάξεις. Βασική αιτία γι’ αυτό είναι ότι η παρούσα εξίσωση των κοινοβουλευτικών εδρών της κάθε περιφέρειας διαµορφώνεται µε βάση την αύξηση ή τη µείωση του πληθυσµού της.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, όµως, η επεξεργασία θα περάσει από το στάδιο του υπολογισµού των µόνιµων κατοίκων σε εκείνο των εγγεγραµµένων ψηφοφόρων στην εκάστοτε εκλογική περιφέρεια, ο τελικός αριθµός των οποίων θα κρίνει και τον αντίστοιχο των βουλευτών που θα εκλεγούν από αυτή. Οπως και να ’χει, είναι ξεκάθαρο ότι τα αστικά κέντρα συνεχίζουν να ενισχύονται, σε αντίθεση µε την επαρχία, που αποδυναµώνεται εµφανώς, µε ό,τι αυτό µπορεί να συνεπάγεται για το κοινωνικό ανάγλυφο που διαµορφώνεται στη χώρα εν µέσω αυτής της ρευστής συγκυρίας.

ΜΟΝΟΕ∆ΡΙΚΕΣ: Στα αξιοσηµείωτα του νέου χάρτη συµπεριλαµβάνεται η αύξηση των µονοεδρικών περιφερειών, αφού στις ήδη υπάρχουσες (Φωκίδα, Γρεβενά, Κεφαλληνία, Λευκάδα, Σάµος, Ζάκυνθος, Ευρυτανία) προστίθενται οι µέχρι σήµερα διεδρικές περιφέρειες της Καστοριάς, της Θεσπρωτίας, της Χίου και της Φλώρινας.

ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ: Αµετάβλητη, τέλος, παραµένει η κατάσταση στην Αργολίδα, στη Βοιωτία, στον Εβρο, στην Εύβοια, στην Ηµαθία, στο Ηράκλειο, στην Καβάλα, στην Κορινθία, στην Κέρκυρα, στο Λασίθι, στη Λέσβο, στην Ξάνθη, στην Πρέβεζα, στο Ρέθυµνο, στη Ροδόπη, στη Χαλκιδική και στα Χανιά.