Το βράδυ η εκδήλωση που έλαβε χώρα στην Αίθουσα της Λέσχης «Βενιαμίν Λέσβιος» στο πλαίσιο της Ανοιχτής Ολομέλειας, περιελάμβανε την απονομή της πιστοποίησης Ethos από το διεθνή φορέα πιστοποιήσεων EUROCERT, στα Μέλη που πέτυχαν υψηλό ποσοστό κατόπιν αξιολόγησης τους για την τήρηση αρχών Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, Βιωσιμότητας και Σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Περιβάλλοντος.

Το σήμα Ethos «Platinum» έλαβε η εταιρεία Domus, το «Gold» το Μέλος Ήλιος και Μανδρέκας, και το «Green» οι εταιρείες Hellas Frost, Κτήμα Βίβλια Χώρα, Μύλοι Δάκου, Βιοσπιράλ.

Μετά το δείπνο που παρέθεσε το μέλος της ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ, Ούζο Βαρβαγιάννη, στους Συνέδρους και σε προσκεκλημένους Ιδιοκτήτες εταιριών της Λέσβου, ο Πρόεδρος της Λέσχης Πλωμαρίου Θεολόγος Πατερέλλης δώρησε στους συνέδρους από ένα αντίτυπο της χειρόγραφης βιογραφίας του Βενιαμίν Λεσβίου του σχολάρχη Γ. Α. Αριστείδη-Πάππη, και αναφέρθηκε εν συντομία στο έργο του σοφού και Φιλικού - αγωνιστή εθνοδιδασκάλου Βενιαμίν.

Ο Βενιαμίν ο Λέσβιος γεννήθηκε στο Μεγαλοχώρι, Πλωμαρίου Λέσβου το 1759 ή το 1762 και πέθανε το 1824 στο Ναύπλιο. Το κοσμικό του όνομα ήταν Βασίλειος και ήταν γιος του Ιωάννη και της Αμύρισσας Γεωργαντά ή Καρρέ. Σε ηλικία 17 ετών μετέβη στο Άγιο όρος κοντά στο θείο του, αδελφό της μητέρας του, που ήταν ηγούμενος και χειροτονήθηκε μοναχός. Εκεί συνέχισε τις σπουδές του στη σχολή του Ιωάννη Οικονόμου και τον επόμενο χρόνο συνέχισε τις σπουδές του στην Πάτμο. Έμεινε εκεί μέχρι το 1786, όταν μετέβη στη Χίο για να συνεχίσει εκεί τις σπουδές του. Το 1789 επέστρεψε στο Άγιο όρος στις Κυδωνίες και δίδαξε στη Σχολή του Οικονόμου. Το 1790 ταξίδεψε για σπουδές στο εξωτερικό, στην Πίζα και στο Παρίσι. Στο Παρίσι γνωρίστηκε με τον Κοραή και άλλους Έλληνες λόγιους, ενώ αρθρογραφούσε στον Λόγιο Ερμή. Μετά το τέλος των σπουδών το, έζησε για ένα χρόνο στην Αγγλία. Το 1799 επέστρεψε στις Κυδωνίες και δίδαξε πάλι στη Σχολή. Η διδασκαλία του περιλάμβανε μαθήματα φιλοσοφίας, φυσικομαθηματικών, αστρονομίας, καθώς και τη διεξαγωγή πειραμάτων. Χάρη στο διδακτικό έργο του η Σχολή των Κυδωνιών απέκτησε μεγάλη φήμη, αλλά λόγω του περιεχομένου του κατηγορήθηκε από την Εκκλησία ως άθεος. Συνέχισε πάντως να διδάσκει μέχρι το 1812. Την ίδια χρονιά αρνήθηκε την πρόταση να διευθύνει την Πατριαρχική σχολή της Κωνσταντινούπολης και αργότερα, το 1817, δέχτηκε την πρόσκληση να αναδιοργανώσει την Ακαδημία του Βουκουρεστίου. Κατά την παραμονή του στη Βλαχία, στο Ιάσιο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Το 1820 δίδαξε στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης. Με την έναρξη της Επανάστασης μετέβη στην Ελλάδα, προσπαθώντας να μαζέψει πολεμοφόδια για τον αγώνα.

Χρημάτισε μέλος στην Πελοποννησιακή Γερουσία και πήρε μέρος στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου το 1821 και στην Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους το 1823. Το 1822 ήταν μέλος της Αρμοστείας του Αιγαίου.