Σε παροξυσμό και φρενίτιδα μαθαίνω ότι βρίσκονται οι κοντινοί του Μουτζούρη μετά την πεντάλεπτη επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μαξίμου,, έπειτα από παρακάλια χρόνων.

Είναι τέτοια η χαρά των μουτζουρικών που από χθες όπου βρεθούν κι όπου σταθούν μιλάνε για χρίσμα Κυριάκου. Ξεχνάνε βέβαια ή δεν τους συμφέρει να θυμούνται πως ο Πρωθυπουργός δεν ξεχνάει, το δείχνει με κάθε τρόπο. Ή μήπως ξέχασαν όταν ο τελευταίος σε μια συμβολική κίνηση την προτελευταία μέρα του κρίσιμου '20 επισκέφθηκε τη Λέσβο με την εκκωφαντική απουσία Μουτζούρη, γιατί πολύ απλά ήταν ανεπιθύμητος.

Κύριοι, σοβαρευτείτε! Ούτε ο Μητσοτάκης άλλαξε στάση, ούτε ο Μουτζούρης. Ο μεν πρόεδρος Κυριάκος έχει αλλεργία στα άκρα, στους λαϊκιστές και στους αδέξιους, κάτι που δεν δίστασε και το έπραξε και στα εσωτερικά της φιλελεύθερης παράταξης πραγματοποιώντας όλα αυτά τα χρόνια μαζικές εκκαθαρίσεις. Ο δε Περιφερειάρχης προσπαθεί χρονιά για μια συνάντηση, παρακαλάει από υπουργούς μέχρι πολιτευτές και παρατρεχάμενους να πουν μια καλή κουβέντα στον ένοικο του Μαξίμου, και μετά πολλά - πολλά κατάφερε μια πεντάλεπτη συνάντηση και έξω από την πόρτα.

Ο μεν πρόεδρος Κυριάκος δεν ξεχνάει την κίνηση των προσαγωγών που προβλήθηκε πανελλήνια και δεν είναι κουτός ή λίγος για να δώσει σανίδα σωτηρίας σε κάποιον που τον γράφει, δηλώνει αντισυστημικός και ψαρεύει σε θολά νερά. Ο δε Περιφερειάρχης ίδιος και απαράλλαχτος, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στήριξη από τις υγιείς δυνάμεις του τόπου. Δεν είναι τυχαίο που όταν χτυπάει την πόρτα στελεχών της τοπική ηγεσίας της ΝΔ - τάζοντας θέσεις- πέφτει σε τοίχο.

Αν το επίτευγμα της Περιφερειακής Αρχής, όλα αυτά τα χρόνια, είναι η συνάντηση με τον Πρωθυπουργό, τότε μεγιά τους, με χαρά τους. Αν πάλι επίτευγμα ότι πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις και με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του κινήματος, πάλι μεγιά τους, με χαρά τους. Ή μήπως νομίζετε πως ο πρόεδρος Κυριάκος δεν ξέρει ότι ο συμπαθέστατος κύριος Μουτζούρης ζητάει στήριξη από παντού και τρώει πόρτα...

Ο καυστικός