Μετά τη Δανία, τη Γαλλία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία δεν αποκλείεται να υπάρξουν και εγχώρια κρούσματα πνευμονίας στα παιδιά, ωστόσο οι Έλληνες επιστήμονες είναι αρκετά καθησυχαστικοί.

«Κάθε χρόνο βλέπουμε βλέπουμε πνευμονίες από μυκόπλασμα», επισημαίνει στο iatropedia.gr ο παιδίατρος και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων, Κωνσταντίνος Νταλούκας και εξηγεί: «Δεν είναι ασυνήθιστη πνευμονία.

Εγώ στο ιατρείο μου δεν έχω δει ακόμη φέτος, αλλά κάποιοι συνάδελφοι θα έχουν δει σίγουρα. Δεν μας ανησυχεί ιδιαίτερα γιατί δεν κάνει σοβαρές πνευμονίες, όμως, κάποιες θα ξεφύγουν σίγουρα και ορισμένα παιδιά -ελπίζω ελάχιστα- θα καταλήξουν σε νοσοκομείο», συμπληρώνει.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου Λοιμώξεων (ECDC) τα κρούσματα πνευμονίας από μυκόπλασμα στην Ευρώπη έχουν τη μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων 4 ετών και ιδιαίτερα στις ηλικίες από 5 έως 14 ετών. Η αύξηση μάλιστα αφορά σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.

Στην Ολλανδία πολλά παιδιά καταλήγουν σε ΜΕΘ, αν και είναι η μοναδική από τις 6 ευρωπαϊκές χώρες στην οποία εντοπίζονται βαριά περιστατικά.

«Θέλει μια προσοχή θέλει μια παρακολούθηση. Το παιδί όταν πάθει πνευμονία, δεν παύει να έχει πάθει μια πνευμονία, δεν είναι απλή ίωση. Όσο απλή και να είναι μια πνευμονία δεν παύει να μας ανησυχεί και να είμαστε σε εγρήγορση. Και εμείς και οι γονείς», επισημαίνει ο γιατρός κ. Νταλούκας.
Το μυκόπλασμα της πνευμονίας προκαλεί «σιωπηρή» πνευμονία

Το μυκόπλασμα της πνευμονίας -τουλάχιστον τα γνωστά στελέχη του βακτηρίου που κυκλοφορούν- υποχωρεί εύκολα στα αντιβιοτικά πρώτης γραμμής, ερυθρομυκίνη, αζιθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη.

Είναι τα «όπλα» που δημιουργούν στους γιατρούς την αισιοδοξία ότι δεν θα υπάρξουν ιδιαίτερα προβλήματα, ακόμη κι αν έχουμε αυξημένα περιστατικά στην Ελλάδα. Το μυκόπλασμα, ωστόσο, καταπολεμείται εύκολα μόνο εάν εντοπιστεί έγκαιρα.

Δυστυχώς, όμως, το είδος της πνευμονίας που προκαλεί δεν έχει θορυβώδη συμπτώματα και ως εκ τούτου εύκολα μπορεί να διαφύγει από την προσοχή του γονιού. Μπορεί να περάσουν μέρες, έως ότου το παιδί να λάβει ιατρική βοήθεια και θεραπεία.

«Δεν είναι πνευμονία που ‘φωνάζει’ και δεν είναι όλες οι πνευμονίες το ίδιο. Κάποιες μπορεί να είναι -οι περισσότερες- πολύ ελαφριές, αλλά υπάρχουν και μέτριες, αλλά και σοβαρές. Οι πνευμονίες από μυκόπλασμα μπορεί να έχουν ήπια συμπτώματα, αλλά να κάνουν επιπλοκές και άρα το παιδί να βρεθεί στο νοσοκομείο, αλλά είναι σπάνιο», σημειώνει ο παιδίατρος κ. Κωνσταντίνος Νταλούκας.
Τι να προσέξουν οι γονείς

Ο γιατρός επισημαίνει δύο βασικά χαρακτηριστικά, στα οποία οι γονείς θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους:

Το πρώτο είναι η ακεφιά, η απώλεια της όρεξης και της διάθεσης του παιδιού κι η εικόνα κακουχίας.

«Όταν λέμε ότι δεν είναι καλά, εννοούμε να μην είναι πραγματικά καλά. Γιατί συνήθως τα παιδιά όταν κάνουν πυρετό χοροπηδάνε. Αν έχουμε ένα παιδί λοιπόν που έχει πυρετό και δεν είναι στα καλά του, δεν έχει όρεξη και διάθεση, τότε ο γονιός θα πρέπει να ανησυχήσει», σημειώνει ο παιδίατρος.

Το δεύτερο ανησυχητικό σύμπτωμα που παραπέμπει σε πιθανή πνευμονία από μυκόπλασμα είναι η δύσπνοια και ο παρατεταμένος βήχας.

«Προσοχή, αν το παιδί έχει δυσκολία στο αναπνευστικό, βήχα που παρατείνεται πάνω από μία εβδομάδα και έχει και πυρετό, έστω και χαμηλό. Η δύσπνοια, ειδικά, είναι ένα σοβαρό σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν κάποιο παιδί κάνει δύσπνοια και δεν έχει και πολύ καλές δυνάμεις, θα πρέπει να πάει να εξεταστεί από τον γιατρό. Ξαναλέω δεν είναι όλες οι πνευμονίες το ίδιο», επισημαίνει ο γιατρός.
Πώς ο γονιός μπορεί να καταλάβει τη δύσπνοια στο παιδί του

Πόσο εύκολο είναι όμως, να εντοπίσει ο γονέας τη δύσπνοια όταν έχει μπροστά του ένα παιδί «μπουκωμένο»;

Ο ειδικός περιγράφει αναλυτικά τα σημάδια: «Το παιδί δυσπνοεί, βαριανασαίνει, έχει γρήγορη αναπνοή. Αναπνέει δύσκολα, βογγάει όταν παίρνει αναπνοές ή παίρνει γρήγορες αναπνοές. Αυτό φαίνεται πιο καθαρά εάν ο γονιός ξεντύσει το παιδί και δει το στήθος του. Τότε θα δει ότι το στήθος του παιδιού ανεβοκατεβαίνει γρήγορα. Άρα φαίνεται ένα παιδί το οποίο πάσχει από δύσπνοια και έχει πρόβλημα από το αναπνευστικό του», εξηγεί ο Κωνσταντίνος Νταλούκας.

Ο γιατρός επισημαίνει πως θα πρέπει οι γονείς να είναι σε εγρήγορση και να βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με τον παιδίατρο και τους συμβουλεύει μάλιστα να βοηθήσουν το παιδί τους να «προλάβει» το μυκόπλασμα της πνευμονίας, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό του με γνωστούς δοκιμασμένους τρόπους.

«Η πρόληψη έχει σημασία σε όλα τα αναπνευστικά νοσήματα, είτε είναι ιογενή είτε από βακτήρια. Έτσι το παιδί πρέπει να έχει ένα καλό ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή να ξεκουράζεται, να κοιμάται επαρκώς, να τρώει καλά, να αθλείται και να είναι ψυχικά υγιές, γιατί το άγχος και το στρες καταβάλλουν το ανοσοποιητικό. Άρα ένα καλό ανοσοποιητικό σύστημα βοηθάει πολύ και προλαβαίνει τη μυκοπλασματική πνευμονία», καταλήγει ο παιδίατρος.

ΠΗΓΗ