Η Ικαρία φημίζεται, επίσης, για τις ιαματικές θερμοπηγές της, μοναδικές στον κόσμο για τις ιδιότητες και τη χημική τους σύσταση. Ακόμα, ο διαφορετικός τρόπος ζωής των κατοίκων της με τους ιδιαίτερους ρυθμούς στην εργασία και τη διασκέδαση, τα φημισμένα πανηγύρια με τους τοπικούς παραδοσιακούς χορούς, τα ήθη και τα έθιμά της, είναι στοιχεία που εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες.

Η ιστορία του Μύθου

Μύθος του Ίκαρου και του Δαίδαλου

Ο Ίκαρος ήταν ο γιος του Δαίδαλου, ενός διάσημου αρχιτέκτονα και εφευρέτη στην αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος ήταν φυλακισμένοι στον λαβύρινθο της Κρήτης από τον βασιλιά Μίνωα. Για να δραπετεύσουν, ο Δαίδαλος κατασκεύασε φτερά από φτερά και κερί για τον εαυτό του και τον Ίκαρο.

Πριν την απογείωση, ο Δαίδαλος προειδοποίησε τον Ίκαρο να μην πετάξει ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά: αν πετούσε πολύ ψηλά, ο ήλιος θα έλιωνε το κερί, ενώ αν πετούσε πολύ

ψηλά προς τον ήλιο. Το κερί έλιωσε και ο Ίκαρος έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Η θάλασσα αυτή, σύμφωνα με τον μύθο, είναι εκείνη που περιβάλλει το νησί της Ικαρίας.

Η Ικαρία είναι επίσης διάσημη για την μακροζωία των κατοίκων της, καθώς και για τον ξεχωριστό τρόπο ζωής τους που περιλαμβάνει υγιεινή διατροφή, φυσική δραστηριότητα και ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς.

Αυτός είναι ο μύθος της Ικαρίας και ένα σύντομο ιστορικό και γαστρονομικό υπόβαθρο που αναδεικνύει την πολιτιστική και ιστορική σημασία του νησιού.

Η Ικαρία είναι γνωστή για την υψηλή ποιότητα των τοπικών προϊόντων της. Μεταξύ πολλών άλλων, το μέλι, το κρασί, το «γλυκό του κουταλιού», το θαλασσινό μάραθο (κριτάμο) και τα βότανα εξαιρετικής ποιότητας.

Τα ψηλά δασωμένα βουνά του νησιού ευνοούν την οργανωμένη κτηνοτροφία (μοσχάρια, κατσίκια, χοιρινά και κοτόπουλα) ενώ αποτελούν και το «σπίτι» των ημιάγριων κατσικιών ελευθέρας βοσκής «ρασκά» από την τοπική λέξη «ορεσκά» που σημαίνει ορεσίβια. Είναι το πιο αγαπητό κρέας στην Ικαρία καθώς είναι πεντανόστιμα, με λίγο λίπος.

Πιο παλιά, οι κάτοικοι έφτιαχναν από τη σάρκα τους τον «Καριώτικο παστουρμά», ένα είδος παστού κατσικίσιου κρέατος που συντηρούνταν κρεμασμένο στο αέρα. Από το ντόπιο κατσικίσιο γάλα παρασκευάζεται το παραδοσιακό τυρί Καθούρα. Ένα λευκό μαλακό τυρί άλμης με αλοιφώδη υφή γεύση ελαφρά πικάντικη, τέλειος μεζές για ρακή.
Στο νησί καλλιεργούνται σε πεζούλες πολλά κηπευτικά και όσπρια -ντομάτες, λάχανα, αγγούρια, φασόλια, κουκιά, πιπεριές αλλά και το σπάνιο στην Ελλάδα, κολοκάσι. Μια ρίζα με γεύση σαν της γλυκοπατάτας και δεν καταναλώνεται ποτέ ωμό διότι περιέχει τοξικές ουσίες. Καλλιεργούνται, επίσης, οπωροφόρα δέντρα όπως ροδάκινα, σύκα, μήλα, καρπούζια, πεπόνια, σταφύλια που επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών του νησιού.

Οι δύο προστατευμένης γεωγραφικής ένδειξης (Π.Γ.Ε.) ποικιλίες σταφυλιών που καλλιεργούνται στο νησί είναι το Φωκιανό και το Μπεγλέρι. Η Ικαρία έχει παράδοση στην παραγωγή ενός δυνατού κόκκινου κρασιού, γνωστού από τον Όμηρο ως «Πράμνειος Οίνος». Τον Ιούνιο του 2006 δόθηκε από την πολιτεία ο χαρακτηρισμός γεωγραφικής ένδειξης «τοπικός οίνος».

Η ποικιλία Φωκιανό αν και καλλιεργείται σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έχει συνδεθεί ιστορικά με το νησί της Ικαρίας μέσω του ξακουστού από την αρχαιότητα «Πράμνειου Οίνου» και στο συγκεκριμένο νησί, δίνει τον μοναδικό για τη συγκεκριμένη ποικιλία «Τοπικό Οίνο Ικαρίας». Πρόκειται για ένα υψηλόβαθμο ξηρό κόκκινο κρασί με φρουτώδη αρώματα, έντονη οξύτητα και λαμπερό κόκκινο χρώμα.

Περισσότερα για τον Μύθο της Ικαρίας

Ο Ίκαρος βρέθηκε στην Ικαρία λόγω του μύθου που συνδέεται με την απόπειρα του να δραπετεύσει από τον λαβύρινθο της Κρήτης, χρησιμοποιώντας τα φτερά που κατασκεύασε ο πατέρας του, Δαίδαλος. Η ιστορία εξελίσσεται ως εξής:

Η Φυλάκιση: Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος ήταν φυλακισμένοι στον λαβύρινθο της Κρήτης από τον βασιλιά Μίνωα. Ο λαβύρινθος είχε σχεδιαστεί από τον ίδιο τον Δαίδαλο για να κρατά τον Μινώταυρο, αλλά ο Μίνωας αποφάσισε να φυλακίσει και τον Δαίδαλο και τον Ίκαρο εκεί για να αποτρέψει τη διαφυγή τους και να εξασφαλίσει ότι το μυστικό του λαβυρίνθου δεν θα αποκαλυφθεί.

Η Απόδραση: Για να δραπετεύσουν, ο Δαίδαλος κατασκεύασε φτερά από φτερά πουλιών και κερί για τον εαυτό του και τον γιο του. Ο Δαίδαλος προειδοποίησε τον Ίκαρο να πετάξει ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά. Αν πετούσε πολύ ψηλά, ο ήλιος θα έλιωνε το κερί, ενώ αν πετούσε πολύ χαμηλά, η υγρασία της θάλασσας θα βάραινε τα φτερά του.

Η Πτώση του Ίκαρου: Ο Ίκαρος, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις του πατέρα του, πέταξε πολύ ψηλά στον ουρανό. Ο ήλιος έλιωσε το κερί στα φτερά του και ο Ίκαρος έπεσε από τον ουρανό στη θάλασσα. Η περιοχή όπου έπεσε ο Ίκαρος ονομάστηκε Ικάριον Πέλαγος και το κοντινό νησί πήρε το όνομα Ικαρία προς τιμήν του.

Η Ονομασία της Ικαρίας: Το νησί της Ικαρίας πήρε το όνομά του από τον μύθο του Ίκαρου, καθώς, σύμφωνα με τον μύθο, εκεί έπεσε και πνίγηκε στη θάλασσα.

Έτσι, ο μύθος εξηγεί πώς ο Ίκαρος βρέθηκε στην Ικαρία και πώς το νησί απέκτησε το όνομά του από αυτόν τον τραγικό ήρωα της ελληνικής μυθολογίας.

Με στοιχεία απο

Προσωπικές αναφορές

Travel.gr

Friends of Ikaria