Το ξωκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας είναι κατάλοιπο ενός από τα πολλά παλαιά αγιορείτικα μετόχια της Λήμνου

Χτισμένο μέσα σε κοίλωμα βράχου, στη δύσβατη περιοχή του Kάκαβου, το ξωκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας αποτελεί ένα πραγματικά μοναδικό αξιοθέατο όχι μόνο της Λήμνου αλλά και ολόκληρου του αιγαιακού χώρου.

Αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, το ξωκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας, κατάλοιπο ενός από τα πολλά παλαιά αγιορείτικα μετόχια της Λήμνου, είναι προσιτό από την πρωτεύουσα του νησιού, τη Μύρινα (οδικώς και στη συνέχεια μονοπάτι περίπου 20′).

Η κακοτράχαλη περιοχή του Κάκαβου αποτέλεσε τόπο ασκητισμού ήδη από τις αρχές του 14ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν σε αυτόν αναζητώντας ένα καταφύγιο μοναχοί που προέρχονταν από τον Άγιο Ευστράτιο και ανήκαν στην αγιορείτικη μονή της Μεγίστης Λαύρας.

Στο ναΐσκο που ιδρύθηκε σε μια δυσπρόσιτη θέση του Κάκαβου, μέσα σε μια εσοχή που σχηματίζουν τα βράχια, λειτουργούνταν οι μοναχοί που ασκήτευαν στις γειτονικές σπηλιές.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο τελευταίος από τους εν λόγω μοναχούς έλαβε κάποια στιγμή την απόφαση να εγκαταλείψει τη Λήμνο και να μεταβεί στο Άγιο Όρος.

Πριν από την αναχώρησή του εμπιστεύτηκε την εικόνα της Παναγίας σε έναν ξωμάχο της περιοχής που αποτελούσε μέλος της οικογένειας Μουμτζή και καταγόταν από τον Κοντιά, γειτονικό χωριό.

Ο τελευταίος ασκητής του Κάκαβου, πριν ανοιχτεί στη θάλασσα έχοντας για βάρκα το ράσο του, ζήτησε μάλιστα από το λημνιό ξωμάχο να ανεβάζει την εικόνα στο ναό κάθε Λαμπροτρίτη.

Το ξωκλήσι της Παναγίας της Κακαβιώτισσας λειτουργείται και εορτάζει κάθε Λαμπροτρίτη (Τρίτη του Πάσχα ή της Διακαινησίμου).

ΠΗΓΗ