Η βία κατά των γυναικών είναι βαθιά ριζωμένη στις ιστορικά άνισες σχέσεις εξουσίας μεταξύ γυναικών  και αντρών και  στις συνεχείς διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Σε όποια μορφή της έχει άμεσες αλλά και μακροπρόθεσμες συνέπειες στον ψυχισμό των γυναικών, στη σωματική τους ακεραιότητα και στην πιο ακραία της μορφή, τη γυναικοκτονία στην ίδια τους τη ζωή. Πέρα από τις ίδιες τις γυναίκες επηρεάζονται δυσμενώς τα παιδιά τους, ο οικογενειακός τους περίγυρος και η κοινωνία στο σύνολο της.

Η βία κατά των γυναικών δεν γνωρίζει κοινωνικά, οικονομικά ή εθνικά σύνορα και είναι πολύ πιο διαδεδομένη από ό,τι συχνά πιστεύουμε. Στην πραγματικότητα, είναι μια από τις πιο συστηματικές και διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δυστυχώς παραμένει ευρέως ατιμώρητη.

1 στις 3 γυναίκες παγκοσμίως έχει υποστεί σωματική ή/και σεξουαλική βία κυρίως από τον σύζυγο ή τον σύντροφο της.

Καθημερινά σε όλο τον κόσμο, χιλιάδες γυναίκες κακοποιούνται ψυχολογικά και σωματικά από τον σύζυγο, τον σύντροφο ή μέλη της οικογένειας τους στην «ασφάλεια» του ίδιου τους του σπιτιού, γίνονται θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας ή της εκπαίδευσης,   υποχρεώνονται σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων όταν η παράδοση το επιτάσσει. Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε νέες μεθόδους άσκησης βίας κατά των γυναικών, με την έμφυλη κυβερνοβία να αποκτά ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως οι γυναίκες και τα κορίτσια έχουν 27 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρενοχληθούν στο διαδίκτυο από ότι οι άντρες.

Σε κάθε πολεμική σύρραξη, είναι οι γυναίκες και τα παιδιά τα πρώτα θύματα της. Στην Ουκρανία,   πληθαίνουν οι μαρτυρίες για βιασμούς από τους  Ρώσους  στρατιώτες κατά τη διάρκεια της εισβολής, που καταδεικνύουν την επαίσχυντη  χρήση του βιασμού ως όπλου πολέμου. Στην Γάζα οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν το 67% όλων των θυμάτων, όπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ.

Στην Ελλάδα, χιλιάδες είναι οι γυναίκες που έχουν καλέσει στη γραμμή SOS 15900 ή έχουν απευθυνθεί στο υποστηρικτικό δίκτυο δομών της πάλαι ποτέ Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.

Η χώρα μας κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς προς την ισότητα των φύλων, ενώ η πρόσφατη εκλογική αποτύπωση μιας βαθιάς συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας επαναφέρει ορατούς κινδύνους για οπισθοδρόμηση και συρρίκνωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών. Οι γυναίκες καλούνται να σπάσουν τη σιωπή τους και να μιλήσουν, όμως όταν το αποφασίζουν βρίσκονται αντιμέτωπες με την έλλειψη κατάλληλων υποστηρικτικών δομών και ένα αναποτελεσματικό σύστημα προστασίας που αφήνει τους δράστες ατιμώρητους και τις γυναίκες  απροστάτευτες. Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη για εκείνες τις γυναίκες που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις, ΑμεΑ, ομοφυλόφιλες, μετανάστριες.

Ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες το φεμινιστικό κίνημα μέσα από τους αγώνες του και την πίεση που άσκησε, κατέστησε αντικείμενο δημόσιας παρέμβασης τη βία κατά των γυναικών, αναδεικνύοντας το ως αυτό που είναι ένα βαθιά πολιτικό θέμα. Η έμφυλη βία δεν είναι ούτε οικογενειακή, ούτε ιδιωτική υπόθεση είναι τοξική και δηλητηριάζει τη δημοκρατία και τις ζωές όλων μας !

Χωρίς ουσιαστικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές παρεμβάσεις, η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να μεταβληθεί σύντομα. Είναι απαραίτητη η οργανωμένη προσπάθεια της πολιτείας για την πρόληψη και αντιμετώπιση της έμφυλης βίας. Είναι απαραίτητο το κοινωνικό κράτος με τις απαραίτητες δομές στήριξης.

Την 25η Νοέμβρη, όπως και κάθε μέρα του χρόνου, αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών ζητάμε:

Ø  την άμεση εφαρμογή μέτρων προστασίας και στήριξης των θυμάτων βίας, όπως ξενώνων έκτακτης φιλοξενίας και ειδικών κέντρων για τα θύματα βιασμού

Ø  τη διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών στήριξης γυναικών (24ωρης Γραμμής 15900, Συμβουλευτικών Κέντρων και Ξενώνων Φιλοξενίας)

Ø  την εισαγωγή του όρου «γυναικοκτονία» στον ποινικό κώδικα της χώρας,

Ø  την άμεση και ουσιαστική εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και της Σύμβασης 190 για την Εξάλειψη της Βίας

Ø  την άμεση κατάπαυση πυρός στη Λωρίδα της Γάζας, για να σταματήσει η αιμορραγία ανθρώπινων ζωών

Ø  την επανασύσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, του αρμόδιου κυβερνητικού φορέα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και την επιστροφή της στο Υπουργείο Εσωτερικών, και τη διάθεση ενός ικανού οικονομικού κονδυλίου για την αντιμετώπιση θεμάτων έμφυλης βίας

Τα σωματεία καλούμαστε να αναγνωρίσουμε την ωμή πραγματικότητα και να κάνουμε δική μας υπόθεσή την αντιμετώπιση των σεξιστικών διακρίσεων και της έμφυλης βίας, στον κόσμο της δουλειάς. Η ασφάλεια των γυναικών δεν είναι «πολυτέλεια» είναι αναφαίρετο ατομικό δικαίωμα.

Σήμερα καλούμε τον καθένα και την κάθε μια να μην κλείνει τα μάτια στη βία κατά των γυναικών.

Οργανωνόμαστε, διαδηλώνουμε και διεκδικούμε ένα κόσμο χωρίς βία.

Στις 25 Νοέμβρη, η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τις ομοσπονδίες και τα σωματεία-μέλη της, να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις που θα γίνουν με αφορμή τη μέρα.