Όσο εμείς τρωγόμαστε μεταξύ μας, στη Γαλλία κατάφεραν να συνεννοηθούνε στα αυτονόητα, να συνασπιστούν απέναντι στην ακροδεξιά της; Λεπέν, που βρέθηκε ένα βήμα από την εξουσία. Πρώτα απ'όλα κατάφεραν να ενεργοποιήσουν τους πολίτες για να πάνε να ψηφίσουν, πετυχαίνοντας πολύ υψηλά ποσοστά συμμέτοχης, πείθοντας τους ότι δεν είναι όλοι ίδιοι και ότι χρειάζεται ένα τέτοιο λαϊκό μέτωπο απέναντι τη λαϊκίστρια Λέπεν και τον άχρωμο και απολίτικο Μακρόν, που κυβέρνησε τα τελευταία χρόνια.
Τους βοηθάει βέβαια και το εκλογικό σύστημα στη Γαλλία, με τις εκατοντάδες μικρές μονοεδρικές περιφέρειες, αλλά πάνω απ'όλα το Νέο Λαϊκό Μέτωπο κατάφερε να βάλουν το εμείς πάνω από τα μικρά εγώ των αρχηγών του κάθε κόμματος.
Η σύγκριση με την Ελλάδα μας θλίβει. Βλέπουμε τι γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στους Οικολόγους, με τους φέρελπις αρχηγούς να τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα επικρατήσει σε κάθε κόμμα και πώς θα φάει τους άλλους ενώ ακόμα και από το ΚΚΕ μπαίνουν στη λογική "τι Πλαστήρας τι Παπάγος", διατηρώντας την κομματική τους παρθενία, καυτηριάζοντας την πολιτική συμμαχία στη Γαλλία.
Στη Γαλλία υπάρχει η Λεπέν και τους ενεργοποίησε. Εμείς θα καταλάβουμε ότι ο Μητσοτάκης και οι πέριξ του έτσι όπως πάμε θα μας κυβερνάνε για 10 χρόνια ακόμα?? Φοβάμαι πως όχι.